www.bureauguacamaya.com
Ik zal zo beknopt mogelijk schrijven wie ik ben en wat ik doe. In 1992 heb ik mijn studie economie afgerond met een scriptie over het duurzaam beheer van tropisch bos. Ik wilde mijn ideeën in de praktijk gaan brengen en in 1996 ben ik vertrokken naar Guatemala (ondersteund door de Stichting Guacamaya die ik met vrienden toen heb opgericht) om te proberen het beschermen/duurzaam gebruik van het tropisch bos winstgevender te maken dan de vernietiging ervan (voor een schamele oogst van 1-2 jaar). De praktijk is weerbarstiger dan de theorie en mijn ideeën sloegen niet erg aan bij de volwassenen, maar wel bij kinderen. Na zes jaar in Guatemala gewoond te hebben ging ik terug naar Nederland met mijn Guatemalteekse vrouw en onze baby. Wij woonden in een Mayadorp en daar waren weinig tot geen mogelijkheden om onze dochter een hoopvolle toekomst te bieden.Vanuit Nederland heb ik voor lange tijd nog activiteiten in Guatemala ondersteund en bracht zo’n twee maanden per jaar in dit land door. De activiteiten waren gericht op het verbeteren van het lokale onderwijs en het bevorderen van duurzaam landgebruik. Het eerste boekje dat ik heb geschreven heette: Juanito en Maria planten een eigen bos. Het beschrijft het alsmaar langer zoeken naar brandhout door Juanito en Maria door verregaande ontbossing. Zij besluiten een eigen bos te planten. Dit bos groeit met de kinderen mee en uiteindelijk levert dit bos later aan Maria o.a. de materialen om een huis te bouwen en bamboe aan haar man om meubels van te maken en te verkopen. Uiteindelijk hebben Juanito en Maria met hun bos een hoopvolle toekomst voor zichzelf geplant. Het verhaal sprak kinderen en onderwijzers erg aan. Na afloop van het boekje kregen kinderen ook wat boompjes om een eigen mini-bos te planten. Dit verhaal werd gevolgd door meer titels waarin vaak een dier de hoofdrol speelde zoals ‘Pancho de brulaap’ of ‘Eva de rode ara’. Het verhalende concept bleek erg succesvol en onderwijzers gebruikten de boekjes graag, niet zo zeer vanuit milieuoogpunt, maar omdat kinderen de boekjes leuk vonden en deze zich bijvoorbeeld goed lenen om kinderen beter te leren lezen.
Zo’n 9 jaar geleden heb ik de activiteiten in Guatemala afgerond en ben hetzelfde gaan doen in Ecuador. Ik heb inmiddels iets van 10 lesprogramma’s geschreven over verschillende met uitsterven bedreigde dieren zoals de Esmeraldas boself (piepkleine kolibrie), zeeschildpad en brilbeer. In de verhalen doen ook kinderen hun intrede die de dieren willen helpen, maar uiteindelijk ook zichzelf helpen door bijvoorbeeld bos te planten waar zij plezier van hebben en de dieren ook. Tot 2019 was mijn werk het werven van fondsen voor de kleinschalige projecten die ik opzette in Guatemala en later Ecuador. Dat is nooit een vetpot geweest, maar werd steeds moeilijker. In Nederland had ik inmiddels op verschillende scholen ‘Mayales’ gegeven als onderdeel van een inzamelingsproject voor mijn project in Guatemala. De lessen werden bijzonder gewaardeerd door de kinderen!
Website: https://www.stichtingguacamaya.com